Свой погляд на падзею выказаў гісторык архітэктуры і грамадскі актывіст Ігар Лапеха:
“Трэба ўлічваць, што абарончая сцяна ў гэтым месцы была перароблена ў сцяну будынка і прабіта вокнамі. Магчыма, перакрыцці былі ўжо не трывалымі, аварыйнымі і захаваць іх ужо не было мажлівасці… Будзем спадзявацца, што гэта неабходная мера і на гэтым месцы наўпрост адновяць мур станам на XVII ст.”
Са словаў архітэктара інстытута “Гроднаграмадзянпраект” Алега Шымбарэцкага хвалявацца наогул няма пра што, бо сценка была цалкам перакладзеная ў 1952 годзе. Хоць кавалкі арыгінальнай кладкі 1640-х гадоў маглі прысутнічаць месцамі да ўзроўню падваконніка.
Рэканструкцыя Брыгіцкага кляштару трывае ўжо не першы год і з-большага ацэньваецца мясцовымі гісторыкамі станоўча: архітэктары спрабуюць надаць будынкам аўтэнтычны выгляд, без шкло-пакетаў, але з сапраўднай керамічнай дахоўкай.
Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі і кляштар побач з ім – помнікі архітэктуры ранняга барока. За савецкім часам тут быў псіханеўралагічны дыспансэр, а ў 1990-я комплекс зноўку перададзены вернікам.
Больш здымкаў у крыніцы інфармацыі: © Твой стыль
ДАРЭЧЫ
Адзін з фокарэспандэнтаў інтэрнэт-выдання Твой Стыль - Рон Сольф (валанцёр з Люксембургу), стварыў блог, у якім дзеліцца сваімі ўражаннямі і фотагісторыямі з нашага горада. Першая фотагісторыя Рона адказвае на пытанне "Ці Гродна - горад кахання?".
Больш здымкаў у крыніцы інфармацыі: © Твой стыль