На тэрыторыі Нацыянальнага парка «Прыпяцкі» да цяперашняга часу захаваліся тыповыя і ўнікальныя у маштабах усёй Еўропы прыродныя біятопы і месцы, дзе пражывае багата рэдкіх жывёл і раслін. «Прыпяцкі» мае міжнародны статус тэрыторыі, важнай для птушак (IBA), Ключавой батанічнай тэрыторыі. У лютым 2014 года ён атрымаў статус Рамсарскага ўгоддзя. Яго тэрыторыя з'яўляецца ядром экалагічнага калідора агульнаеўрапейскай значнасці, які злучае цэнтральную і паўднёвую Еўропу. У бліжэйшай перспектыве «Прыпяцкі» павінен стаць часткай транспамежнага міжнароднага біясфернага рэзервата.
Плошча Нацыянальнага парку «Прыпяцкі» складае 88 553 га, а лясы займаюць 75,23% усёй тэрыторыі парка.
Поймавыя і прыпоймавыя лясы адыгрываюць важную асяродкастваральную, глеба- і водаахоўную ролю ў захаванні натуральнага стану поймавай экасістэмы галоўнай воднай артэрыі Палесся — ракі Прыпяць.
Асобныя ўчасткі нацыянальнага парку з'яўляюцца рэдкімі па відавым фларыстычным складзе, наяўнасці рэдкіх і ахоўных відаў раслін і жывёл, занесеных у Чырвоную Кнігу Рэспублікі Беларусь, што надае гэтай тэрыторыі асаблівую значнасць у захаванні і падтрыманні біяразнастайнасці Палесся.
Унікальнасьць лясоў нацыянальнага парку вызначаюць, перш за ўсё, поймавыя і плакорныя дубровы з багатай флорай і фаунай, карэнныя чорнаальшаннікі і іўняковыя зараснікі.
З нелясных плошчаў асаблівую каштоўнасць уяўляюць адкрытыя балоты, якія выконваюць істотныя экалагічныя функцыі і з'яўляюцца месцам рассялення унікальных папуляцый відаў раслін і жывёл, уласцівых толькі гэтаму тыпу расліннасці. Адкрытыя балоты складаюць 10,7% тэрыторыі нацыянальнага парку і выконваюць незаменную ролю ў падтрыманні ўзроўню біялагічнай разнастайнасці. Большая частка балотаў (42,0%) — пераходныя, амаль трэцяя частка (32,3%) прыпадае на нізінныя балоты і чацвёртая частка (25,7%) — на верхавыя балоты.
Выключна высокая роля водных экасістэм у забеспячэнні біялагічнай разнастайнасці нацыянальнага парку. Возера, сажалкі, рэкі, ручаі і каналы займаюць каля 2,0% ляснога фонду Нацыянальнага парка.
У спіс флоры Нацыянальнага парка «Прыпяцкі» ўключаны звесткі пра 1073 віды сасудзістых раслін. З іх 6 відаў дзеразы і 7 відаў хвашчоў, 11 відаў папараці, 4 віды іглічных і 1045 відаў кветкавых раслін.
Менавіта высокая канцэнтрацыя унікальных супольнасцяў надае Нацыянальнаму парку непаўторнае аблічча. Агульная плошча асабліва каштоўных лясных супольнасцяў складае 19351,1 га (з якіх 8897,2 га балот рознага тыпу выключна важных для пражывання многіх відаў флоры і фауны) або 24,0% ад агульнай плошчы ляснога фонду. Гэта высокаўзроставыя дубровы, ясеннікі, грабнякі, асінавыя лясы, лясы з клёнам, ліпай, карэнныя супольнасці хваёвых лясоў, яловыя лясы за паўднёвай мяжой суцэльнага распаўсюджвання елі і іншыя. Усяго вылучана 15 рэдкіх супольнасцяў, якія патрабуюць асаблівай увагі і аховы.
Відавы склад фауны Нацыянальнага парка «Прыпяцкі» багаты і разнастайны. На яго тэрыторыі жыве 362 відаў пазваночных жывёл, або 95% ад фауны Беларускага Палесся, і 2057 відаў беспазваночных жывёл, у тым ліку 1768 выгляду казурак.
Усяго ў межах Нацыянальнага парка «Прыпяцкі» жыве 45 відаў млекакормячых (60% ад фауны Беларускага Палесся); 255 відаў птушак (80%); 7 відаў паўзуноў (100%); 12 відаў земнаводных (100%); 43 віды рыб (95% ад відавога складу рыб басейна Прыпяці).
У натуральным або мала парушаным стане знаходзіцца 85,87% тэрыторыі нацыянальнага парку. На тэрыторыі Нацыянальнага парка «Прыпяцкі» растуць 47 відаў раслін, і насяляюць 76 відаў пазваночных жывёл і 43 выгляду беспазваночных жывёл, занесеных у Чырвоную кнігу Рэспублікі Беларусь.
Прыпяцкія балоты маюць міжнароднае значэнне для захавання відаў, якія знаходзяцца пад глабальнай пагрозай знікнення: вялікі арлец, дубальт, вялiкi грыцук. На рэгіянальным узроўні гэтая тэрыторыя важная для захавання чорнага бусла, арла-вужаеда, шэрага жураўля. Тут існуе і стабільная папуляцыя зубра.