VeganFood

Ці магчыма ўявіць сабе працу, дзе ты сам сабе начальнік і падначалены? Дзе калегі і каляжанкі знаходзяцца з табой на адной гарызанталі і вы маеце аднолькавыя абавязкі, нясеце цалкам раўназначную адказнасць?

Распаўсюд пластыку – адна з самых надзённых глабальных экалагічных праблем. Яго мікраэлементы знаходзяць у акіянах і марах, льдах Арктыкі, а таксама ў беларускіх азёрах і рэках.

Навагодні стол заўсёды багаты на стравы і розныя кулінарныя прыдумкі. І пры ўсім, святочная ноч не выключэнне, каб паспрабаваць абысціся без мяса, застаючыся сытым і задаволеным. Праект ''VeganFood'' пацікавіўся ў практыкуючых веганак, што яны традыцыйна ставяць на стол.

Halloween – свята, якое грунтоўна заснавалася ў нашым календары. Ну хто не хоча на адзін вечар-ноч пераўвасобіцца ў нячысціка, стаць ваўкалакам ці якой злой чараўніцай.

Веганскія мафіны, заварныя і чызкейкі – пра такое можна толькі марыць беларускі аматар раслінных страў. Аднак у еўрапейскіх краінах шэфы, павары, кандзіцеры даўно ўзялі да ўвагі новую хвалю ў кулінарыі. У нейкім сэнсе і наша краіна не выключэнне.

Падаецца, што чалавеку, які адмовіўся ад спажывання прадуктаў жывёльнага паходжання, адразу ж трэба абмяжоўваць сябе ў смакотах і ласунках. Бо ў склад большасці ўваходзяць малако ды яйкі. Масмаркет, канешне, прапануе даволі прыстойны выбар салодкіх прысмакаў без іх, напрыклад, мармелад. Аднак праект ''VeganFood'' раіць веганам-сласцёнам пасябраваць са сваёй духоўкай!

Лета шчодра адорвае сваімі скарбамі, на кірмашах і паліцах крам ужо можна знайсці маладую гародніну: бурачкі, моркву, бульбу. Праект «VeganFood» прапануе рэцэпт для аматараў яркіх міксаў.

У дзяцінстве мамы і бабулі заўсёды гатавалі супы на абед, маўляў, яны карысныя для стрававання. Праект «VeganFood» прапануе вярнуцца да гэтай карыснай харчовай звычкі і прыгатаваць на абед просты і смачны шпінатны суп.

Так склалася, што мы праводзім на працы большую частку свайго дня. І ў залежнасці ад месца, умоў і ўнутраных правіл нам даводзіцца ахвяраваць некаторымі звычкамі і падлажвацца пад пэўныя ўмовы. Але наўрад ці хтосьці зможа адмовіцца ад бадай што самага важнага — абеду. Праект «VeganFood» вырашыў распытаць офісных веганаў, чым яны харчуюцца і перакусваюць, не адрываючыся ад працоўнага працэсу.

Ещё год назад про экомаркет «Пастернак» можно было услышать, что это «тусовка для своих» или «место сбора хипстеров». Однако сегодня на очередной маркет съезжается чуть не пол-Минска, да и само мероприятие стало богаче на участников, партнёров и услуги. Произошло это не само собой, а благодаря титаническому труду организаторов. Про то, как удалось дорастить «Пастернак» до серьёзного уровня, Зелёному порталу рассказали гости проекта «Кухня 12 обезьян» кафе «Monkey Food».

Что чаще всего человек делает, услышав про насилие? Опускает глаза, пытаясь уйти от темы или оправдывает себя тем, что не поступает плохо с окружающими, не проявляет к ним открытой физической либо моральной агрессии. Однако если факты насилия в отношении людей мы ещё может признать и осудить, то в отношении животных, скорее всего, спишем на традиции и необходимость собственного выживания. Гости проекта «Кухня 12 обезьян» кафе «Monkey Food» команда объединения «Радислава» попытались провести паралели между этими двумя понятиями.

Когда взрослый человек рассказывает о своём веганстве, это скорее воспринимается как его выбор либо дань времени и моде. Веганство же ребёнка, да ещё с рождения, вызовет шок и непонимание, так как общество к такому явлению пока не готово. Однако гости проекта «Кухня 12 обезьян» кафе «Monkey Food» — минчане Ростислав и Екатерина — на примере своей семьи доказывают, что это не только нормально, но и возможно в беларусских реалиях.