Святлана Калінкіна: «Жаданне інвестараў будавацца ў цэнтры — гэта дурны густ і карупцыя»

12.08.2015 / 13:08

Мінскія зялёныя зоны заўсёды былі адметнай рысай беларускай сталіцы, што вабілі гараджан і турыстаў у цяністыя прыродныя лабірынты спякотнымі летнімі днямі ці казачнымі снежнымі пейзажамі зімою. Асабліва сярод іх вылучаўся водна-зялёны дыяметр, які прасякае сталіцу наскрозь — ад вадасховішча Дразды да Шабаноў. Зялёны партал працягвае публікаваць серыю бліцаў пра яго ўнікальныя ўласцівасці і ролю са знакамітымі людзьмі.

«Я лічу, што адчуванне дома гэта не сцены. Адчуванне дома — гэта ўтульнасць. Паркі, вадаёмы, зялёныя скверы, двары і самыя розныя пятачкі, апроч усяго іншага, ствараюць тую самую ўтульнасць — горад, дзе хочацца жыць», — кажа пра водна-зялёны дыяметр вядомая беларуская журналістка Святлана Калінкіна.

На яе погляд, Мінск і так мае вялікія праблемы са стылёвай ідэнтыфікацыяй, таму калі працягваць бяздумна забудоўваць цэнтр, то гэта будзе самым сапраўдным злачынствам. Тым больш, што неабходнасці ў гэтым няма.

«Ушчыльняльная забудова, спроба ўсіх інвестараў будавацца ў цэнтры — гэта толькі дурны густ і карупцыя. Наколькі я ведаю, у многіх гарадах праблему вырашылі ўвядзеннем дзвюх законадаўчых правілаў. Па-першае, на новае будаўніцтва трэба атрымаць згоду тых, хто ўжо мае ўласнасць (кватэру ці будынак пад фірму) ў гэтым мікрараёне. Па-другое, пры адсяленні і рэканструкцыі людзям трэба прапанаваць нерухомасць наўзамен ў тым жа мікрараёне, дзе яны мелі нерухомасць. Гэта значна памяньшае апетыты патэнцыйных інвестараў», — распавядае Святлана.

Журналіст дадае, што з-за забудовы цэнтральнай часткі горада сапрасавалі сэрца сталіцы: «Я заўсёды любіла цэнтральныя праспекты Мінска — за шырыню, прастор, велічнасць, за зелень. А цяпер не люблю».