13.01.2020 / 10:01

Паўбяды было б, каб пацяпленне клімату для Беларусі азначала проста механічнае павышэнне сярэдніх тэмператур на некалькі градусаў, піша кандыдат гістарычных навук і географ Павел Церашковіч на сайце nmnby.eu.

На жаль, не ўсё так проста. Выглядае, што вырастуць перапады тэмператур, на поўдні краіны ўзнікне дэфіцыт вады, а, галоўнае, Беларусь не абмінуць наступствы глабальнай дэстабілізацыі ў выніку міграцыі людзей з тых рэгіёнаў Азіі і Афрыкі, дзе жыццё ў выніку змены клімату стане немагчымым.

Але беларускае грамадства да гэтага часу застаецца па-за межамі глабальнага парадку дня абмеркавання кліматычных змяненняў. Увага да іх несувымерная той, што існуе ў свеце, асабліва краінах Еўрасаюза ці Паўночнай Амерыкі. Збольшага агрэсіўна-негатыўная рэакцыя карыстальнікаў беларускага сегменту сацыяльных сетак на выступ Грэты Тунберг на кліматычным саміце ААН — ці не лепшы таму прыклад.

Перспектывы адаптацыі Беларусі да кліматычных змен выглядаюць дастаткова супярэчлівымі.

Галоўным лабістам прыняцця новага заканадаўства выступае Міністэрства прыродных рэсурсаў, апаратная вага якога ў іерархіі ўладных структур далёка не самая вялікая. Не цяжка, напрыклад, спрагназаваць, чый пункт гледжання, яго ці Белэнерга, будзе вызначальным пры вырашэнні стратэгіі развіцця аднаўляльнай энергетыкі.

У сувязі з гэтым надзвычай вялікую ролю адыгрываюць знешнія гульцы — міжнародныя арганізацыі і праекты, у тым ліку Сусветны банк, Глабальны экалагічны фонд, ААН, праграма Еўрапейскага звязу «EU4Climate»і г. д. Аднак гэтая дапамога збольшага мае кропкавы характар і не можа цалкам замяніць сістэмную працу ўнутры краіны. Таму пытанне адэкватнага адказу Беларусі на выклікі глабальнага пацяплення застаецца адкрытым. https://nn.by/?c=ar&i=244031

Источник:
Листайте дальше, чтобы прочитать следующую новость