Ён будзе знаходзіцца непадалёк ад гістарычнага цэнтра і Каложскай царквы.
Адмыслоўцы мяркуюць, што новы мікрараён сапсуе панараму гістарычнага цэнтра Гродна, у тым ліку від на Каложскую царкву. Дарэчы, Каложская царква з’яўляецца адным з самых імаверных кандыдатаў на ўнясенне ў спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА ад Беларусі, цалкам верагодна, што узвядзенне побач шматпавярховага квартала можа негатыўна паўплываць на рашэнне камісіі.
Супраць будаўніцтва новага мікрараёну «Залаты» актывісты стварылі петыцыю, у якой прапануюць не ўзводзіць мікрараён «Залаты» або абмежаваць яго ўзвядзенне будынкамі да шасці паверхаў.
У петыцыі нагадваюць, што Каложская царква горада Гродна стаіць на цяперным месцы з XІІ стагоддзя і з’яўляецца ўнікальным помнікам архітэктуры Беларусі не толькі мясцовага ці абласнога значэння, але і нацыянальнага.
«Першае. Гарады XХІ стагоддзя заўжды задумваюцца камфортнымі для ўсяго насельніцтва. Ці лагічна тады даваць доступ для 6 тысяч чалавек бачыць Стары Горад са свайго акна, але прытым перашкаджаць усім астатнім 350 тысячам гродзенцам, якія хочуць насалодзіцца старой архітэктурай гораду? Гэта нерацыянальны паход да ўрбаністыкі, – паведамляецца ў петыцыі.
Другое. Каля Каложскай царквы зараз знаходзіцца цудоўны парк з выхадам на Нёман. У гэтым самым парку стаяць памятны камень Давыду Гарадзенскаму і памятны знак «Пагоня на Грунвальд». Гэтыя помнікі культуры захоўваюць памяць пра бітву пад Грунвальдам — бітву, якую ў свой час ведала ўся Еўропа. Дзякуючы вялікакняскім ваярам, нашыя продкі фактычна адваявалі нам незалежнасць. Мы павінны захоўваць памяць пра нашыя перамогі.
Перанос знака выглядае сумнеўнай ініцыятывай, а каменняў старажытных у нас увогуле засталося не так ужо і шмат — пры транспартыроўцы ён можа проста страціць сваё аблічча.
Трэцяе. Гродна спрадвеку — еўрапейскі горад. Тое, што ён еўрапейскі, немагчыма ігнараваць. Сучасная архітэктура Еўропы, асабліва ў цэнтрах Старых Гарадоў (калі там нават нешта і будуюць) з’яўляецца істотна адрознай ад прапанаванага варыянту.
Чацвёртае. З турыстычнага пункту гледжання — у Гродна шмат хто ездзіць менавіта з-за яго гістарычнага аблічча, захаванага Старога Гораду, каб пабачыць еўрапейскую архітэктуру.
Гэта — адзін са шляхоў гэта ўсё разбурыць. У даўгасрокавай і сярэднесрокавай перспектывах гэта будзе бескарысна мясцовым уладам».