З кожным тыднем, здаецца, становіцца ўсё больш доказаў таго, што забруджванне паветра шкодзіць нашаму здароўю. Цяпер даследаванне ў Рыме паказала ўплыў забруджвання паветра на нашую псіхіку.
Доктарка Федэрыка Нобіле з аддзела эпідэміялогіі рэгіянальнай службы аховы здароўя Лацыё патлумачыла, што прывяло да гэтага даследавання.
«Нядаўнія даследаванні звязваюць забруджванне паветра з развіццём псіхічных разладаў, у тым ліку дэпрэсіі, трывогі і псіхатычных эпізодаў. Аднак усе гэтыя асацыяцыі ў асноўным даследаваліся ў невялікіх групах, што робіць вынікі складанымі для абагульнення».
Каманда Нобіле пачала з дадзеных перапісу больш чым 1,7 мільёна дарослых, якія жылі ў Рыме ў 2011 годзе, і супаставіла іх з дадзенымі медыцынскага і грамадскага медыцынскага страхавання.
Запісы правяраліся на працягу наступных васьмі гадоў на прадмет новых выпадкаў праблем з псіхічным здароўем, у тым ліку людзей, якія паступілі ў лякарню, або тых, хто атрымаў паўторныя рэцэпты на нейралептыкі, антыдэпрэсанты і стабілізатары настрою.
Іх параўноўвалі са звесткамі пра забруджванне паветра і шум дарожнага руху ў месцах пражывання людзей, а таксама з іншымі сацыяльнымі фактарамі, якія могуць уплываць на псіхічнае здароўе, у тым ліку беднасць, беспрацоўе, адукацыя і сямейнае становішча.
Яны выявілі, што людзі, якія жывуць у раёнах з больш высокім забруджваннем паветра, маюць большую імавернасць развіцця шызафрэніі, дэпрэсіі і трывожных разладаў. Гэта было пацверджана аналізам рэцэптаў лекаў, згодна якім людзі ва ўзросце ад 30 да 64 гадоў мелі найбольш выразную сувязь з забруджваннем паветра.
Выкарыстоўваючы даныя даследавання, можна прагназаваць карысць ад паляпшэння гарадскога паветра.
Зніжэнне сярэдняга ўзроўню забруджвання Рыма часціцамі на 10 % можа паменшыць колькасць выпадкаў гэтых псіхічных захворванняў на 10-30 %.
Яшчэ большага паляпшэння можна было б дасягнуць, калі выканаць прапанаваныя Еўрапейскай камісіяй ліміты забруджвання паветра на 2030 год і рэкамендацыі Сусветнай арганізацыі аховы здароўя.
Прафесар Франчэска Форастыер з Нацыянальнага даследчага савета Італіі і Імперскага каледжа Лондана сказаў: «Наша адкрыццё падкрэслівае надзвычайную важнасць рэалізацыі строгіх мер па зніжэнні ўздзеяння на чалавека забруджвальных рэчываў у паветры. Гэта вельмі важна не толькі для абароны ад фізічных хвароб, але і для захавання псіхічнага дабрабыту».
Разуменне гэтых пытанняў паляпшаецца паступова. Семдзесят адзін год таму вялікі смог у Лондане ў 1952 годзе прывёў да смерці каля 12 000 чалавек, у асноўным ад праблем з дыханнем, сардэчных прыступаў і інсультаў.
Даследаванні 1990-х гадоў дадалі рак лёгкіх да спісу наступстваў забруджвання паветра, але ўплыў на здароўе мозгу заставаўся без увагі.
Даследаванне хатніх сабак у Мексіцы ў 2002 годзе дапамагло зрабіць высновы, што ўздзеянне забруджанага паветра павялічвае рызыку дэменцыі ў далейшым жыцці.
І менавіта назіранні за сувяззю паміж жыццём у гарадской мясцовасці і большай рызыкай шызафрэніі і іншых псіхатычных расстройстваў прымусілі даследчыкаў даследаваць забруджванне паветра як магчымую прычыну.
Іншыя даследаванні, у тым ліку сямігадовае расследаванне пад кіраўніцтвам Каралеўскага каледжа ў Лондане, паказалі, што забруджванне паветра таксама ўплывае на цяжар і рэцыдывы ў людзей з такімі псіхічнымі расстройствамі як шызафрэнія і дэпрэсія.
Доктар Іааніс Баколіс з Каралеўскага каледжа Лондана, які не ўдзельнічаў у рымскім даследаванні, сказаў: «Шырокамаштабнае даследаванне ў Рыме дае вельмі неабходныя доказы і павялічвае нашу ўпэўненасць у сувязі паміж забруджваннем паветра і псіхічнымі расстройствамі, пацвярджаючы папярэднія высновы з Вялікабрытаніі, ЗША і Даніі».
«Сярэдняе ўздзеянне PM 2,5 на жыхароў Рыма больш чым у тры разы вышэй, чым мяркуе СААЗ. Зніжэнне ўзроўню забруджвання паветра ў адпаведнасці з рэкамендацыямі СААЗ можа не толькі палепшыць здароўе мозгу, але і паменшыць попыт на і без таго перагружаныя псіхіятрычныя паслугі пасля пандэміі».