22.07.2021 / 09:07

На днях беларускую медыяпрастору скалыхнула відэа, дзе жыхар вёскі Альшаны Столінскага раёна з мацюгамі давіць машынай гуркі. Свае дзеянні мужчына матывуе нізкай закупачнай цаной: 10 капеек за кілаграм. Спыталі мясцовых, што яны думаюць пра сітуацыю.

Відэа доўжыцца менш за хвіліну, затое які накал эмоцый! Вы толькі паглядзіце:

Мясцовыя жыхары распавялі Зялёнаму парталу, што часцей гуркі проста вывозяць за межы населеных пунктаў і пакідаюць там гніць. Шматлікія парады, якія з’яўляліся на розных рэсурсах пасля публікацыі відэа, кшталту аддаць у дзіцячы дом, звазіць на продаж у Мінск, падараваць пенсіянерам, мясцовыя лічаць у гэтай сітуацыі недарэчнымі – большасць фермераў не мае неабходных дакументаў на прадукцыю, каб распаўсюджваць яе без перакупшчыкаў, не маюць адпаведнага транспарту ды і банальна вольнага часу.

Пра пачатак гурковага сезону Зялёны парталь  сёлета пісаў. Каб паставіць парнік сярэдняга для Альшанаў памеру ў 10 сотак, тапіць яго ў халодныя месяцы, засеяць гуркамі і выгадаваць ураджай, апрацоўваючы ад паразітаў, трэба каля чатырох тысяч даляраў. Самы прыбытковы перыяд, калі закупачныя кошты на гуркі высокія – красавік–пачатак траўня. Сёлета вясной за кілаграм гуркоў на воптавым альшанскім рынку перакупшчыкі давалі 2–3 рублі. У той жа час у вялікіх гарадах гуркі каштавалі 4–5 рублёў.

Прыкладна ў сярэдзіне траўня кошты на гуркі пачынаюць падаць і недзе каля праваслаўнай Тройцы (рухомае свята, адзначаецца праз сем тыдняў па Вялікадні, у канцы траўня ці ў чэрвені) становяцца зусім нізкімі. Сёлета Тройца была позняя, 20-га чэрвеня, і кошты ўпалі раней. Але 10 капеек за кілаграм гуркоў – гэта, па словах мясцовых жыхароў, гістарычны мінімум.

Усё роўна за першы год парнік не апраўдваецца. Дарагія нясучыя канструкцыі, рулон плёнкі каштуе каля 100 даляраў… Але ўжо на другі год, калі парнік будаваць не трэба і ўкладаешся толькі ў насенне, угнаенне, атруту ад шкоднікаў, можна атрымаць прыбытак за кошт аб’ёмаў вытворчасці, – раскрываюць “унутраную кухню” агурковага бізнэсу палешукі.

Спрабуем і памідоры саджаць, але на іх таксама цяпер невысокія закупачныя кошты, ад простых людзей, не фермераў, бяруць па 50 капеек за кілаграм. Ад фермераў даражэй, бо тыя маюць усе патрэбныя сертыфікаты і іх памідоры можна прадаць не проста на кірмашы, а ў гандлёвыя сеткі, напрыклад.

– Скажыце, калі такая сітуацыя, то што будзе налета? Альшанцы стануць займацца нейкімі іншымі культурамі?

– Думаю, не. Гуркоў менш саджаць усё роўна не стануць. Будуць спадзявацца, што яны так не ўродзяцца і кошты будуць вышэйшымі. Напрыклад, хто б мог падумаць, што сёлета будуць такія высокія закупачныя кошты на чарніцы? Іх прымаюць па восем рублёў. Заўсёды было – максімум чатыры. Год на год не даводзіцца.

Листайте дальше, чтобы прочитать следующую новость