16.03.2017 / 12:03

Сёння працягнем вандраваць па «Пярэселцы» мікрараёне, адметным жыхарамі, якія з гумарам і нестандартнымі падыходамі ставяцца да сваіх дамоў. У шпацыры мне таварышыць аўтахтон гэтага мікрараёна Валер Цалко, які часам дапамагае звярнуць увагу на адметнасці роднага яму кварала.

Валер ля роднай ці то хрушчоўкі, ці то брэжнеўкі.
Валер ля роднай ці то хрушчоўкі, ці то брэжнеўкі.

Скончыўшы папярэдні шпацыр на праспекце Будаўнікоў, ад гэтага месца і пачнем маршрут у чарговай вандроўцы.

Праспект Будаўнікоў і сапраўды шырокі. Ад жылога квартала праезжую частку аддзяляе масіўная зялёная стужка, якая ўтварае сабой сапраўдны сквер.

Сур’ёзнасць намераў горадабудаўнікоў у перспектыве працягнуць праспект пацвярджае таксама закладзены рукаў для заезду грамадскага транспарта. Ні аўтобусы, ні тралейбусы так ніколі тут і не хадзілі, бо як і 40 гадоў таму, так і зараз праспект сканчаецца, фактычна, і не пачаўшыся, на скрыжаванні з вуліцай Сухамбаева.

Запланаваны на праспекце больш за 40 гадоў таму прыпынак зараз актыўна выкарыстоўваецца як паркінг для аўто
Запланаваны на праспекце больш за 40 гадоў таму прыпынак зараз актыўна выкарыстоўваецца як паркінг для аўто

Гэтаксама здаецца, што ў некаторы момант паводле праекта жылога масіву паўночна-заходняй часткі праспект і сапраўды меўся быць часткай вуліцы Урублеўскага.

Некаму нясцерпна хацелася, каб аднавілася гістарычная справядлівасць: дом на праспекце Будаўнікоў нехта пазначыў як вуліцу Урублеўскага.

Наогул, калізіі з нумерацыяй дамоў тут сустракаюцца неразова. Каб не ведаў, падумаў, што недзе ў Ізраілі — частковая зафарбоўка нумара дома зрабіла незвычайны выгляд надпісу.

Трасіроўка праспекта пракладзеная паралельна лагчыне, якая цягнецца ад запрудаў на «Фартах-2» у накірунку Нёмана. Ужо вельмі блізка адсюль з гэтай лагчыны пачынае свой бег Літоўскі ручай. Фактычна поруч з гэтай рачулкай і існавала некалі вёска Пярэселка. Сфармаваны лагчыной рэльеф праглядаецца і ў «Пярэселцы-4».

Ад БЛК двары месцамі аддзеленыя бетоннай падпоркай, якая аддзяляе ходнікі ад жылых дамоў у лагчыне.

Дом БЛК 34, які знаходзіцца ў самым нізкім тут месцы, з аднаго боку агароджаны маленькім штучным ірвом з выхадам да сцёкавай каналізацыі для прадухілення падтаплення.

Тым часам зварочваем на вуліцу Сухамбаева.

Тут вуліца не проста з’яўляецца мяжой мікрараёна, а можна сказаць, мяжой класічнага горада і «вясковай» сядзібнай забудовы.

Памятная шыльда Агадылу Сухамбаеву на сцяне каледжа
Памятная шыльда Агадылу Сухамбаеву на сцяне каледжа

Сярэдняя школа № 16 — адзіная ў мікрараёне, знаная тым, што пры ёй знаходзіцца ўнікальны мінералагічны музей.

А яшчэ даўней ва ўнутраным дворыку стаяў помнік Аркадзю Гайдару. Яго імя насіла школьная піянерская дружына. Несправядліва неяк выходзіць: савецкія піянеры адыйшлі — за імі і піянерскія помнічкі, цэлая савецкая эпоха знікла (ці не знікла?) — а Леніны стаяць…

Ад помніка застаўся толькі фундамент
Ад помніка застаўся толькі фундамент

Недалёка ад рогу вуліц Сухамбаева і Серафімовіча знаходзіцца нестандартны шматкватэрны дом пад яшчэ больш нестандартным адрасам — Друскеніцкі тупік,2.

Дом нагадвае зікураты і умацаваны блок якога-небудзь Алепа адначасова. Карацей, нешта пярэднеазійскае — пірамідальнасць і абнесенасць моцным каменным плотам.

Калі падняцца наверх да вуліцы Горкага і стаць на узгорку ля Дома навукі і тэхнікі, адкрыецца від на сцяну аднаго з пяціпавярховікаў на вуліцы Серафімовіча з душэўным пано.

Белавежскія матывы на шчыце панэльнага дома
Белавежскія матывы на шчыце панэльнага дома

Даволі сімпатычныя артэфакты з эпохі будаўніцтва мікрараёна заўважаныя таксама на сценах аднаго з дзіцячых садкоў.

Настальгія па бестурботным савецкім дзяцінстве – пано, выкананае ў рэдкай для цяперашняга часу тэхніцы сграфіта
Настальгія па бестурботным савецкім дзяцінстве – пано, выкананае ў рэдкай для цяперашняга часу тэхніцы сграфіта

Скверык з клумбамі, агароджаныя бетоннымі парапетамі з бутавым каменнем. Такая тэхніка аздаблення муроў зараз амаль не сустракаецца ў сучасным будаўніцтве Гродна.

Ад вуліцы Горкага і амаль да самага праспекта Будаўнікоў цягнецца ўнутраная дарога, якая фактычна і дзеліць «Пярэселку-4» на адукацыйна-інтэрнацкую частку і на спальную.

Спальная частка складзеная пераважна з шэрых пяціпавярховікаў і нечым нагадвае мікрараёны «Фарты». Праўда, і тут гэтыя панэлькі са сваімі адметнасцямі. Некаторыя дамы чаргуюцца ў шахматным парадку, пакідаючы недарэчны вузкі праход.

Выпрабавана на сабе. Валера спакойна пралазіць у праходзе між дамамі — як у дзяцінстве!
Выпрабавана на сабе. Валера спакойна пралазіць у праходзе між дамамі — як у дзяцінстве!

Выходзім на БЛК, краявід крыху змяняецца. На пачатку 1990-х анасмбль гэтага кавалка вуліцы дапоўніўся шэрагам цікавых 11-павярховікаў, дабудаваных да больш ранейшых «брэжневак».

Бульвар Ленінскага Камсамолу
Бульвар Ленінскага Камсамолу

Адмысловую ўвагу звярнулі з Валерам на ўзровень прыбранасці квартала. З аднаго боку, нібы ёсць каму дбаць пра чысціню мікрараёна, ёсць бакі для раздзельнага смеццязбірання.

З другога боку, на тэрыторыі пачатковай школы № 1 заўважаны незвычайны загончык для смецця.

Лягчэй збудаваць адмысловы плот, чым вывозіць галлё і лісцё…
Лягчэй збудаваць адмысловы плот, чым вывозіць галлё і лісцё…

Але ўвогуле і тут разумеюць усю важнасць жыцця ў чысціні.

У гэтых старых ужо, савецкіх мікрараёнах, нягледзячы ні на што, ёсць свая гісторыя, свая аўра.

Пляцень агароджы балкона.

Я ж кажу, вёска нікуды не знікла — яна проста пераехала ў гарады. Тут варта жыць, мець уласную кватэрку. Паглынуцца ў мясцовы мікраклімат, карацей стаць сваім.

Плюралістычны зварот-крык душы да абарыгенаў
Плюралістычны зварот-крык душы да абарыгенаў

ПАПЯРЭДНІЯ ВАНДРОЎКІ:

Гарадзенскі раён Фартоў: вандроўка паміж даўжэзных дамоў

Фарты-2: Вандроўка паміж балотамі, царквой і кансулятам

Вандроўка па квартале гарадзенскіх «абшчагаў»: самы студэнцкі раён горада

Вандроўка па раёне зніклай вёскі, ад якой застаўся адзін дом

 

 

Автор:
Листайте дальше, чтобы прочитать следующую новость