І гэта нягледзячы на тое, што арганізатары пастараліся зрабіць пэўны акцэнт на сувязі вегетарыянства і ёгі, здаровага ладу жыцця, спорту і нават творчасці. Магчыма, віной таму — адсутнасць масавай рэкламы напярэдадні мерапрыемства і няправільна выбраны падыход у прывабліванні апантаных тэмай людзей. Ці проста мінчане ўжо «наеліся» сугучных фэстаў і маркетаў.
Першае, што выклікала здзіўленне, гэта сума на ўваходзе ў 250 тысяч беларускіх рублёў і далей амаль пустая прастора другога і трэцяга паверхаў Нацыянальнай школы прыгажосці, дзе якраз і праходзіў вегетарыянскі фестываль.
«Такім чынам людзей да двіжухі не прывабіш...» — падзяліўся з намі адзін з наведвальнікаў мерапрыемства.
«Атрымоўваецца, што ты заплаціў грошы за ўваход, а паглядзець табе і няма чаго асабліва. Толькі калі перакусіць ці набыць штосьці. Дык выгадней тады ў любы іншы дзень завітаць на кропку той жа крамы або ў кафэ, таней атрымаецца», — абураецца Вераніка, якая першы раз на такога кшталту фестывалі.
Крыху разрадзіла атмасферу забаўляльная праграма, якая складалася з тэматычных лекцый, майстар-класаў, танцаў і музычнага сэту. Спрабаваў павесяліць наведвальнікаў і вядомы расійскі гумарыст Святаслаў Ешчанка, аднак публіка відавочна была зусім не гатова слухаць гісторыі і анекдоты пра бландынак, ДАІ і адпачынак на прыродзе ў традыцыях кінафільму «Асаблівасці нацыянальнага палявання».
Нягледзячы на пэўныя хібы першага VegFest'у, усё ж карыснай справай на такіх мерапрыемствах з'яўляецца магчымасць ужывую пазнаёміцца з рынкам прадуктаў і вегетарыянска-веганскіх страў, такіх як вегбургеры з катлеткамі з морквы, сачавіцы, ламінарый ці пірожных і цукерак для сыраедаў. А таксама адтрымаць адказы на хвалюючыя пытанні ў дасведчаных людзей.
«Ну, так, мала наведвальнікаў прыйшло. Можа, не ўсё цікава і даступна, як хацелася б. Але гэта нядрэнная спроба звесці спажыўца з пастаўшчыком паслуг, — тлумачыць нам Зміцер, адзін з удзельнікаў фэсту. — А тое, што попыт на здаровае харчаванне, натуральныя прадукты і выхаванне ў сабе моцнай і самадастатковай асобы сёння існуе, наўрадці хтосьці будзе аспрэчваць. Таму, чым больш мы будзем папулярызаваць і праз падобныя сродкі заяўляць пра сябе, тым больш людзей зможам ахапіць. Вядома, трэба рабіць гэта без шалёнага фанатызму, каб не адпудзіць магчымых паслядоўнікаў».
