водно-зелёный диаметр

Яшчэ зусім нядаўна людзі ўмела фарміравалі гарадскую інфраструктуру вакол прыродных зон, асцярожна упісваючы будынкі ў навакольнае асяроддзе, ствараючы камфортныя ўмовы для жыцця. Сёння ж можна назіраць абсалютна адваротную карціну, калі пад патрэбы інвестыцыйных праектаў горад Мінск пазбаўляецца сваёй унікальнасці і зялёных зон. Адным з такіх аб'ектаў, які патрапіў пад «раздачу», стаў водна-зялёны дыяметр. Зялёны партал спытаў шэраг спецыялістаў і вядомых людзей, што яны думаюць на гэты конт.

«Калі кватэра — гэта толькі жытло для цябе аднаго, то канал — для нас усіх», — абураецца колішні лодачнік, зараз вядомы як філосаф і пісьменнік, аўтар кніг «Мяне няма», «Разбурыць Парыж» ды іншых Валянцін Акудовіч. Пабачыўшы ўсю гісторыю водна-зялёнага дыяметру, ён марыць пра Менск — горад на вадзе. Зялёны партал у межах інфармацыйнай кампаніі друкуе яго меркаванне на гэты конт.

Якуб Колас і Янка Купала жылі цераз рэчку, але з-за гатэля «Кемпінскі» з аднаго месца ўжо не ўбачыш другое, як і панараму праспекта. Як змяняецца горад праз забудову водна-зялёнага дыяметру, за што варта пахваліць савецкіх архітэктараў, і ў чым адвечная сувязь беларусаў і іх вадаёмаў, у межах інфармацыйнай кампаніі Зялёнаму парталу расказвае Глеб Лабадзенка, журналіст і вядоўца курсаў «Мова нанова» — адных з нешматлікіх папулярных курсаў беларускай мовы ў краіне.

У Штабе беларускай вайсковай акругі трэба зрабіць культурны цэнтр, уздоўж Свіслачы панаставіць турнічкоў і ўвогуле зрабіць больш пляжаў — так мяркуе Піт Паўлаў, музыка з гурта N.R.M., знаўца месцаў для купання і проста фан Мінскага водна-зялёнага дыяметру.

Конкурс чытацкіх фотагісторый «Душа Мінска — водна-зялёны дыяметр», распачаты Зялёным парталам, каб прыцягнуць увагу гараджан да гэтай воднай артэрыі, працягваецца. У ім мы просім сваіх чытачоў расказаць пра свае самыя любімыя і адметныя месцы на водна-зялёным дыяметры, прыгадаць гісторыі з жыцця, звязаныя з ім уражанні і падзяліцца гэтым з усімі мінчанамі. Бо толькі памяць і наша неабыякавасць дапаможа захаваць гэты ўнікальны горадаўтвараючы аб'ект. Удзельнічайце ў конкурсе! Час — да 31 жніўня — яшчэ ёсць!

Минскому водно-зелёному диаметру нужны не бизнес-центры, а уютные кафе и мусорки на набережной. И тогда у жителей города и туристов появится благоустроенная зона для прогулок вдоль реки, а общепит в окрестности получит завсегдатаев. Фотограф и блогер Антон Мотолько рассказывает, чем лично его привлекает этот столичный канал.

Скандальная история строительства двух 19-этажек на пересечении улиц Васнецова и Плеханова — в черте Минского водно-зелёного диаметра — обросла новыми подробностями. Одно из зданий уже успели сдать в эксплуатацию, возведение другого приостановила прокуратура из-за многочисленных обращений местных жителей. Однако простой в их строительстве как раз таки и может навредить окружающей среде. Юристы «Зелёной сети» поясняют почему.

Мінскія зялёныя зоны заўсёды былі адметнай рысай беларускай сталіцы, што вабілі гараджан і турыстаў у цяністыя прыродныя лабірынты спякотнымі летнімі днямі ці казачнымі снежнымі пейзажамі зімою. Асабліва сярод іх вылучаўся водна-зялёны дыяметр, які прасякае сталіцу наскрозь — ад вадасховішча Дразды да Шабаноў. Зялёны партал працягвае публікаваць серыю бліцаў пра яго ўнікальныя ўласцівасці і ролю са знакамітымі людзьмі.

В то время как экологи говорят о ценности водно-зелёного диаметра как части экологической системы крупного мегаполиса, с художником и куратором арт-проектов Павлом Войницким мы беседуем о другом. Можно ли считать диаметр историко-культурным наследием? Памятник ли это 1970-х или площадка, где развивается сегодняшняя общественная жизнь? И, наконец, участвует ли в этих процессах современное искусство, или благие намерения ничего не решают? Честно говоря, наш разговор больше напоминал дискуссию, чем интервью. Поэтому заявленные вопросы в большей степени остаются темами для дальнейших размышлений.

Турысты з захапленнем адгукаюцца пра беларускую сталіцу, як пра чысты і зялёны горад, аднак самі гараджане адчуваюць, што Мінск становіцца для іх чужым і няўтульным з-за масавай забудовы зялёных зон. Яна псуе знешні выгляд мегаполіса і яго экалагічны стан. Найбольш яскравым прыкладам з’яўляюцца гатэлі, жылыя шматпавярхоўкі ўздоўж водна-зялёнага дыяметру. У межах кампаніі па яго захаванню Зялёны партал працягвае знаёміць сваіх чытачоў з пунктам гледжання адметных асоб, чаму ні ў якім разе нельга страціць гэтую ўнікальную прыродную тэрыторыю Мінска.

Почему водно-зелёный диаметр — ось экологического каркаса Минска, как он появился и каким образом может потерять своё значение для экологии города, рассуждает Людмила Кравчук, кандидат географических наук и ведущий научный сотрудник лаборатории оптимизации геосистем Института природопользования НАН.

Прыродныя зоны горада захоўваюць яго гісторыю, фарміруюць характар і ствараюць камфортныя ўмовы для жыцця людзей у мегаполісе. Адным з такіх знакавых месцаў для Мінска з'яўляецца водна-зялёны дыяметр, які не толькі нясе ў сабе экалагічную складаючую сталіцы, але і мае культурнае значэнне. Зялёны партал працягвае знаёміць сваіх чытачоў з меркаваннем на гэты конт экспертаў у галіне аховы навакольнага асяроддзя, урбаністаў, гісторыкаў і медыяперсон.